Regulacje antykryzysowe: propozycje Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej

Aktualności

Regulacje antykryzysowe: propozycje Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej

13-06-2013

Trudno nawet szacować, kiedy zostaną przyjęte niecierpliwie wyczekiwane zmiany w Kodeksie Pracy, nakierowane zwłaszcza na jego uelastycznienie, jednakże Minister Pracy i Polityki Społecznej zaproponował ostatnio inna odpowiedź na obecne trudności na rynku pracy.

Od kilku miesięcy w ministerstwie przygotowywano rozwiązania, mające ratować miejsca pracy oraz wspierać przedsiębiorców w zmaganiach z kryzysem ekonomicznym. W efekcie powstał projekt ustawy, zaakceptowany przez Radę Ministrów w dniu 21 maja br. i skierowany do dalszych prac.

Proponowane rozwiązania będą miały zastosowanie w stosunku do pracodawców, których obrót w ciągu 6 kolejnych miesięcy w okresie ostatniego roku spadł o co najmniej 15 %. Tacy pracodawcy uprawnieni będą do wprowadzenia w zakładzie pracy przestoju ekonomicznego, rozumianego jako okres, w którym praca nie jest wykonywana ze względów ekonomicznych (niezwiązanych z pracownikiem). Innym środkiem mającym zapobiec likwidacji miejsc pracy będzie możliwość zmniejszenia wymiaru czasu pracy pracownika - i odpowiednio jego wynagrodzenia. Taka zmiana nie może być narzucona pracownikowi na okres przekraczający 6 miesięcy. Obie wymienione zmiany będą mogły zostać zastosowane dopiero po uprzedniej konsultacji z przedstawicielami pracowników. Opinia przedstawicieli załogi nie będzie jednak miała dla pracodawcy wiążącego charakteru.

Wynagrodzenie pracowników, których dotyczy przestój ekonomiczny lub zmniejszenie wymiaru czasu pracy będzie finansowane częściowo ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Odpowiednie kwoty wypłacane będą pracodawcy na podstawie umowy, zawartej przez niego z marszałkiem województwa.

Ta wskazana wyżej pomoc Państwa wynosić będzie równowartość ustawowego zasiłku dla bezrobotnych (794,20 zł); co więcej w stosunku do pracowników, dotkniętych omawianymi rozwiązaniami, Państwo opłacać będzie składki z tytułu ubezpieczeń społecznych. Do pracodawcy natomiast należeć będzie wyrównanie kwoty wypłacanej pracownikowi do poziomu minimalnego wynagrodzenia za pracę (obecnie 1.600 zł).

Ustawa nie przewiduje obowiązku dołączania do wniosku o przyznanie pomocy żadnych dokumentów. Wniosek oparty będzie po prostu na oświadczeniach wnioskodawcy. Należy przypuszczać, że takie ograniczenie biurokracji spotka się z aprobatą pracodawców.

Przed pracownikami pojawia się natomiast ryzyko znaczącego obniżenia ich wynagrodzenia; jednakże z drugiej strony, zyskują w ten sposób gwarancję, że ich stosunek pracy nie zostanie rozwiązany – przynajmniej tak długo jak długo obowiązywać będzie umowa o finansowanie. Co więcej, pracodawca pragnący przeszkolić pracowników dotkniętych zastosowanymi w zakładzie środkami, może wnioskować o częściowe sfinansowanie takiego szkolenia przez starostę (burmistrza, prezydenta miasta), w wysokości nawet do 80 % kosztów.

Przedstawiciele pracodawców (Lewiatan, Business Center Club) wydają się aprobować projekt. Co interesujące, związki zawodowe również sprawiają wrażenie usatysfakcjonowanych proponowanymi zmianami. To dobry znak – są szanse, że w warunkach wciąż trwającego kryzysu ekonomicznego - projekt będzie głosowany w Parlamencie zanim nie stanie się zbędny.